Choroby papug falistych.
Samodzielne leczenie małych ptaków egzotycznych przez hodowcę jest prawie zawsze skazane na porażkę. Jego rola powinna ograniczyć się do codziennej obserwacji papużek, w celu wychwycenia wszystkich nieprawidłowości zachowania i szybkiego skonsultowania się z lekarzem weterynarii. Najczęstszym objawem złego samopoczucia papużki jest jej ospałość i nastroszenie piór.
BIEGUNKA
Biegunkę może spowodować wiele różnych czynników, jednak najczęściej jest ona wynikiem zjedzenia przez ptaka nieświeżej karmy. Konieczne jest wtedy odstawienie owoców i zielonki oraz dokładne umycie i zdezynfekowanie (np. wrzątkiem) wszystkich naczynek na karmę i wodę. Jeśli biegunka nie ustąpi w ciągu jednego dnia, trzeba udać się z papużką do lekarza weterynarii.
WYSKUBYWANIE PIÓR
Dokładna przyczyna tego zachowania nie jest jeszcze znana. Może być ono związane z niedoborami witamin i mikroelementów, dlatego konieczna jest zmiana diety na bardziej urozmaiconą. Inną przyczyną może być nudzenie się ptaka. W tym przypadku na ogół wystarcza dokupienie drugiej papużki do towarzystwa.
ZŁAMANIA
Złamania przydarzają się najczęściej ptakom oswojonym, latającym swobodnie po mieszkaniu. Zderzenie z niewidoczną dla
ptaka szybą dość często kończy się urazem czaszki lub połamaniem kości skrzydeł. Złamania dają się wyleczyć, natomiast pęknięcia czaszki kończą się przeważnie śmiercią.
PASOŻYTY PRZEWODU POKARMOWEGO
Jeśli papużka ma doskonały apetyt, lecz chudnie i wygląda coraz gorzej, istnieje podejrzenie, że przyczyną niedomagań są nicienie lub tasiemce, pasożytujące w przewodzie pokarmowym ptaka. Oprócz leczenia papużki, konieczna jest dokładna dezynfekcja klatki i wszystkich pomieszczeń, w których ptak przebywa (zwłaszcza budki lęgowej).
ZAPARCIE JAJA
U młodych samiczek składających jaja pierwszy raz oraz u samic osłabionych może dojść do zatrzymania jaja w jajowodzie. Ptak zachowuje się niespokojnie, a dolną część podbrzusza ma wyraźnie wybrzuszoną i napiętą. Czasem wystarczy przenieść klatkę z papużką do cieplejszego pomieszczenia o dużej wilgotności. Jeśli jednak w ciągu kilku godzin jajo nie zostanie zniesione, konieczna staje się pomoc lekarza weterynarii.
ŚWIERZB
Jednym z większych problemów zdrowotnych w hodowli papużek falistych są pasożyty zewnętrzne należące do roztoczy. Najczęściej ptaki atakowane są przez świerzbowca (Knemidocoptes spp). Pierwsze objawy to porowate ślady na woskówce dzioba. W miarę rozwijania się świerzbu choroba stopniowo rozszerza się na cały dziób i okolicę oczu ptaka. Pierwszym zadaniem hodowcy jest oddzielenie chorego ptaka od pozostałych. Jeśli udało się rozpoznać chorobę wcześnie, leczenie nie stanowi dużego problemu. Codzienne nacieranie zaatakowanych miejsc olejem parafinowym przez okres 7-10 dni pozwala na pozbycie się pasożytów. Jeśli choroba jest bardziej zaawansowana, konieczna jest niezwłoczna wizyta u lekarza weterynarii.