Jak nauczyć papugę mówić i gwizdać.
Posiadanie mówiącej i śpiewającej papugi, to marzenie niemalże każdego hodowcy, zarówno zawodowca, jak i amatora. Niemniej jednak, nauczenie ptaka mówienia, to naprawdę bardzo trudne zadanie. Wymaga dużych pokładów cierpliwości i samozaparcia, a także czasu, który po prostu trzeba poświęcić na „szkolenie” papugi. Zanim jednak przystąpimy do „lekcji” ptak musi się oswoić z otoczeniem i zaufać właścicielowi. Proces ten trwa od 3 do 8 tygodni w zależności od konkretnego ptaka- są bowiem papugi z natury nieufne, którym nie łatwo zaakceptować nowe środowisko. Poza tym, tylko nieliczne gatunki papug posiadają zdolność naśladowania dźwięków!
Należą do nich przede wszystkim duże, wielobarwne ptaki z rodziny papuzich, takie jak: ara– stosunkowo droga, ale bardzo piękna i piekielnie zdolna, żako– doskonale naśladująca mowę ludzką i inne dźwięki z otoczenia, kakadu biała, która uczy się z prędkością błyskawicy. Z mniejszych papużek, na wyróżnienie zasługuje papuga falista, która potrafi powtarzać bardzo długie frazy aczkolwiek, robi to niezbyt wyraźnie. Z kolei, nimfy, wyraźnie wymawiają pojedyncze słowa- nie zapamiętują całych zdań, ale w mgnieniu oka nabywają umiejętność gwizdania.
Szkolenie papugi na ptaka gadającego powinno rozpocząć się w miarę wcześnie, gdyż, tak jak każda istota żywa, tak i papuga, najszybciej i najchętniej uczy się jako młody osobnik. Ważny jest również ogólny stan zdrowia ptaka. Wiadomo, że zwierzak z problemami zdrowotnymi nie będzie miał ani siły ani ochoty na naukę czegokolwiek. Ponadto, nauce sprzyja odosobnienie papużki od innych ptaków, gdyż łatwiej jest się skupić zarówno nauczycielowi jak też uczniowi. Najlepszą zaś porą na lekcje jest wczesny poranek- ptak jest wypoczęty i pełen energii, oraz późne popołudnie- ptak odpoczywa na żerdzi po energicznych zabawach.
Lekcje języka polskiego zaczynamy od prostych, regularnie powtarzanych słów. Zaleca się także, aby nauka odbywała się na zasadzie skojarzeń, np. rano witamy się z ptakiem słowami „dzień dobry”, podając mu karmę mówimy „smacznego”, „pycha”, „mniam”, a wieczorem życzymy „słodkich snów” itp. Pod żadnym pozorem nie można ptaka stresować!– wykonywać gwałtowne ruchy, krzyczeć, denerwować się itp. Papugi nie wolno również przemęczać i zanudzać. Pamiętajmy, że ptaki te, jak wszystkie inne stworzenia, mają swoje granice możliwości oraz „humorki”. Potrafią okazać miłe uczucia do właściciela, ale umieją także strzelić przysłowiowego „focha”.