Środowisko naturalne papugi falistej.
Ojczyzną papugi falistej jest Australia, gdzie gatunek ten występuje głównie w południowo-wschodnich i południowo-zachodnich częściach kontynentu. Tam, na porośniętych trawiastą roślinnością równinach, żyje w wielkich stadach liczących od kilku do kilkudziesięciu tysięcy sztuk. Jest gatunkiem wędrownym. Stada ptaków przemieszczają się w poszukiwaniu coraz to nowych żerowisk.
Ptaki te są najaktywniejsze wczesnym rankiem i wieczorem. Wtedy właśnie widać je fruwające w pobliżu źródeł wody. Po zaspokojeniu pragnienia odlatują w poszukiwaniu nasion traw, będących podstawą ich pożywienia. Środek dnia, gdy robi się bardzo gorąco, papugi spędzają siedząc wśród liści w koronach drzew.
W okresie lęgowym zatrzymują się w jednym miejscu do czasu odchowania młodych. Nie budują gniazd – gnieżdżą się w dziuplach drzew. Tam samiczka składa jaja i do jej obowiązków należy ich wysiadywanie. Papugi faliste żyją monogamicznie, lecz samczyk nie zajmuje się opieką nad potomstwem.
Po odchowaniu młodych przeważnie dochodzi do drugiego, a czasem nawet trzeciego lęgu, zależnie od obfitości pożywienia w najbliższej okolicy. Gdy pokarm się kończy, wszystkie ptaki, zarówno dorosłe, jak i młode, przenoszą się w inne rejony. Zainteresowanie papug falistych terenami charakteryzującymi się dostępnością pożywienia znalazło odbicie w australijskiej nazwie tego gatunku – „betcherrygah”, co znaczy właśnie „dobre jedzenie”.
Przenoszenie się z miejsca na miejsce nie sprawia papugom najmniejszego problemu, gdyż w przeciwieństwie do większości papug świetnie latają. Ich lot jest pewny, szybki i bardzo podobny do lotu jaskółek.
Znajdując się w powietrzu niezbyt melodyjnie krzyczą, więc przelatujące stado powoduje dużo hałasu i zamieszania.