Żywienie papug.
Bardzo ważnym czynnikiem w hodowli ptaków jest prawidłowe żywienie, zapewniające pokrycie zapotrzebowania zwierzęcia nie tylko na substancje podstawowe, takie jak białka, tłuszcze i węglowodany, lecz również na mikro- i makroelementy oraz witaminy.
Żywienie papug falistych jest stosunkowo łatwe, gdyż są one typowymi ziarnojadami; w naturze podstawą ich diety są nasiona roślin. W hodowli podstawę stanowią proso, kanar i siemię-lniane, podawane w stosunku 2:2:1. Ponadto w mniejszych ilościach podaje się płatki owsiane, konopie i nasiona traw.
Jako karmę uzupełniającą papugi faliste powinny dostawać pokarmy miękkie. Mogą to być wszystkie dostępne u nas owoce, które podaje się utarte lub podrobnione tak, aby ptaki nie miały problemów z ich pobieraniem. Wskazane jest również podawanie papugom warzyw (oprócz kapusty, po której większość ptaków ma biegunkę).
W okresie letnim papugi chętnie jedzą zieleninę, taką jak liście mniszka lekarskiego (mleczu), koniczyny czy gwiazdnicy. Pamiętajmy jednak, aby zbierać je tylko w miejscach oddalonych od dróg, po których jeżdżą samochody, oraz od zakładów przemysłowych zanieczyszczających środowisko.
W okresie zimowym, gdy nie ma zieleniny, można podawać młodą pszenicę. Wystarczy wysiać trochę pszenicznego ziarna w pojemniku po twarożku czy maśle roślinnym, aby po kilkunastu dniach mieć młode pędy, chętnie jedzone przez ptaki. Oczywiście trzeba wtedy przygotowywać nową porcję co kilka dni.
Warunkiem zachowania zdrowia naszych papug jest podawanie im wyłącznie świeżego pokarmu. Ziarno może znajdować się w karmniku nawet kilka dni, natomiast niedojedzone pokarmy miękkie i zielenina muszą być usunięte jeszcze tego samego dnia.
Nawet najstaranniejsze przygotowywanie pokarmu nie gwarantuje, że uda się nim dokładnie zaspokoić zapotrzebowanie zwierzęcia na witaminy oraz mikro- i makroelementy. Dlatego wskazane jest dodawanie do karmy lub wody pitnej specjalnych preparatów witaminowych (można je bez problemu kupić w każdym sklepie zoologicznym).
Mikroelementem niezbędnym papudze w ilościach znacznie przewyższających zapotrzebowanie na całą reszt pierwiastków jest wapń. Dlatego konieczne jest podawanie go oddzielnie. Najwygodniej jest podawać kawałki kredy (takiej samej, jaką używają dzieci w szkole) lub zawieszać na prętach klatki specjalnie przygotowane cegiełki wapienne. Ptaki chętnie je obgryzają, uzupełniając niedobór wapnia w miarę potrzeb.